Yalan mı? Gerçek mi?

Ah kadınlar bizi bizden alırlar, bizi bize satarlar. Büyük bir tutkunun esareti sonucu kendisine bağladığı, oyuncak gibi oynattığı beyefendiyi, evlenene kadar idare eder. Aslında en iyi kadın oyuncudur. Çünkü kendisi hakkındaki detaylar gizlidir. Bir sandığa kapamış,kilitlemiş ve anahtarını  kimsenin bulamayacağı bir yere koymuştur.

İlişkinin ilk yılları inanılmaz geçer, hatta o kadar inanılmazdır ki erkek şaşkındır. Ya karşındaki insan değil ya da kendisi bu güne kadar insan görmemiştir. Bir meleğin kollarındadır. Ama unutmuştur, "şeytan  da bir melektir".

Her şey yolunda gider. Hatta o kadar yolundadır ki, bazen bu yolunda gitme ayrılığa yol açar . Ama benim anlatmak istediğim bu olmadığı için buraya girmeyeceğim. Flörtün uzun sürmesi erkeğin cebenin de çok boşalmasına yol açar. Hep cepten yer ve işsizse çoğu kez karşındakini doyuracağım diye aç kalır. Babadan azar iştir. Gel ki ilk zamanlar baba oğluyla çok övünür :

-Oğlumun kız arkadaşı varmış. Ne zaman göreceğiz hanım kızımızı. Ama baba bakar ki her gün cep boşalıyor, oğlunu sıkıştırmaya,kısa süreli tartışmalara girmeye başlar. 

Erkek de arkadaşları ile  konuşmaları sırasında:

-Ulan iliğimi kemiğimi kuruttu. Ama seviyorum. Sırf onu görebilmek için okula yaya gidiyorum akşam bir yerlere gidelim diye, veryansın eder. Tabi bunu kıza açsa belki de:

-Kim ben, ben o kadar yemekte yemem, masrafsız biriyimdir. Sırf sen üzülme diye,seni kırmamak için yapıyorum, diyecektir. Sonuçta ezilen erkek hep ezilir. Tabi bunca olumsuzluğa rağmen bir aksaklık çıkmazsa sonuç evliliğe gider.

Evliliğinde cicim ayları geçtikten sonra, kadın zamanla aynada kendisinin bir canavara dönüştüğünü görür. İlgisizliğin esiri olmuş, bir eşya ya dönüşmüştür. Zamanla o kadar durağanlaşmış ki ilişki artık karı-kocadan çok "kanka muhabbetlerine" bile dönüşmüştür. Neredeyse kocası sabah işe giderken:

-Ver oradan bir makas,diyecek kıvamdadır.

Kadın zamanla kendini kahraman ilan eder ve ilişkinin kurtarıcısı olarak bir şeyler yapmaya karar verir. Ancak kurtarma eylemi tek yönlüdür. "Kendini mutlu hissetme". Ve zaman zaman kocasına:

-Sen benle ilgilenmiyorsun,evdeki eşyalar bende daha değerli, Alex'in benden nesi fazla vb. uzayıp giden isyan türünde göndermeler yapar. Ve bunun dozunun artması ya kısa süreli ayrılığa sonra ya ailelerin araya girmesiyle geri dönüşe ya da mahkemede biter. Aslında her şey normaldir. Sadece kadın başlangıçtaki, oynadığı rolü sahiplenmiş. Erkekse evlilikten sonra rolü bırakmıştı. Ve bunu fark eden kadın yeniden o role girmesini istemiştir...