2.07.2013

Bir Yalnızlık Hikayesi-2 : Uzun İnce Bir Yol

İnsanlar belirli bir yaşa geldikten sonra orta okulda, lisede, üniversitede ya da hiç okumadan kendilerini hayat denen sonu görünmeyen ve karşısına ne çıkacağı belli olmayan girdaba atıyor. Kimileri 1-0 önde başlarken, kimileri de çok geriden başlıyor. Kat etmesi gereken onca yol varken bulduğu şansları değerlendirmesi gerekiyor.

Önceden veya zamanla belirlediği hedeflere ulaşmak için elinden geleni yapıyor. Adil bir insan olduğunu düşündüğünde kademe kademe ilerlerken, "yok bu böyle olmaz. Bu şekilde ancak ölünce hedefime ulaşırım." düşündüğünde ise elindeki bütün çirkeflikleri kullanma yoluna gidiyor. Haklıyı, hak edeni ezerken, kendi mutluluğunun, kendi açlığının peşine düşüyor. Küçük ezilmeler yaşıyor; fakat büyük ezmeler yaşıyor. Eskileri silerken, yeni olanlara kucak açıyor.

Hayat zor, bilindik ezbere bir matematik sorusu değil, çalışıpta çözülebileceği yada başkasından kopya çekilecek bilgiler içermiyor. Herkesin durumu ve konumuna göre çizilen yolu ve ilerlemesi gereken yöntemleri var. Belki de hayata anlam veren bu belirsizlik ve birbirine benzemeyen hayatlar bütünüdür. İnsan hayat ve zihin dünyası sonu olmayan, sonu görünmeyen bir yol gibidir. O yolun bir noktasından yürümeye başlarsın, hedefin hep o sona ulaşmaktır; fakat her yaklaştığında o aydınlık çizgi senden uzaklaşmaya başlar.

insan hayatı, yalnızlık,uzun ince bir yol

Yolda yürürken yağmur yağar, kar yağar, güneş açar. Duygularınla başlarsın bazıları o duyguları seni kandırarak alır. Bazen hedeflerin doğrultusunda ilerlerken birileri gelir, "Geri dön kardeşim, bu yolun sonu yok" der, seni umutsuzluğa düşürür. Bazen o kadar sıcak olur ki, yolun kenarındaki asfaltın orda çömer ve düşünürsün, "dönersem ne olur, ilerlersem ne olur." Fakat her şey azime bağlı, yol üzerinde ilerlerken tekme tokat dayak yemek zorundasın. Bir şeylerini feda etmelisin, birini sevmelisin, birine sevdirmelisin kendini. Ve bu yol üzerindeki ödevlerini tamamladıktan sonra o gördüğün ulaşılmaz ışık birden tamda önüne gelir. O zamanda ne kadar doğru adım attığını anlarsın...

6 yorum:

  1. Gerçeklerden uzaklaşmadan umut verici bir yazı olmuş çok beğendim :) Ne yazık ki hedeflere ulaşmak için karşılaşılan zorluklar pek çok yeteneği sindiren pek çok hevesi öldüren bir yan etkiye sahip. Pes etmeyenler, şansı yaver gidenler ve kaderin göstergeleriyle amaçlarına ulaşanlar ise sonunda o ışığı yakalıyor. Hepimizin o duyguyu tatması dileğiyle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında sen çalış başarırsın cümlesini çok duyarız fakat şans çok önemli faktör. Birde dünyaya bir kez geliyoruz ve pes etmek insanlığın doğasına aykırı, sonu görmek için yıpranmak gerek. Çünkü sonunda baktıklarında "ha bu çocuk hak etmiş" desinler. Teşekkür ederim güzel yorumun için :)

      Sil
  2. Karamsar olmamak lazım. Umut fakirin ekmeğidir demişler di mi? Allah bi kapıyı kapatırken dğerini açar. Her zaman bu böyledir. Bu nedenle hayat süprizlerle dolu. Bir sonraki bölümde neler olacağını bilemiyoruz. Tabiki kötü vakitler de oluyor ama en önemlisi ders çıkartabilmek. Kendine buna göre yön vererek kademe atlayabilmek.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen hep negatif şeyler ard arda geliyor işte o zaman kara bulutlar senin dost oluyor. Hep kaçma kurtulmak istiyorsun ama senin gerçek sevenin onlar oluyor ya da öyle görünüyor. Yorumun için teşekkürler...

      Sil
  3. Yazılar çok güzel tebrik ederim

    YanıtlaSil

Yorum Kuralları
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın.
*Yazının konusu dışında iletmek veya sormak istediğiniz bir şey varsa İletişim Formunu kullanın.

Reklam