İnsanlık inancını kaybettiği şu günde onu yaratandan uzaklaştıkça daha da vahşi olmaya başladı. Hatta öyle bir duruma geldi ki; artık dünya onun kutsal hazinesi oldu. Sömürmek onun imanı, öldürmek, üstün olmak onun inancı oldu. İnsanın insana yaptığı zulmü işte bu imansızlık, inançsızlık yok etmeye başladı. Oysaki kitabını kendi açıp okusa, biraz anlasa, müzik dinler gibi dinlemeyip, sırf bir görev gibi okumasa orda şunu görür: "Bu dünya da incittiğin en küçük toz tanesine kadar, öldüğün zaman ebedi hayatta hesap vereceksin..."
Bence bu bilim adamları dünya dışında bir başka bir dünya, hayat, yaşayış, hayat parçacığı vs. bir şey araştırmasına gerek yok; yapmasınlar kardeşim, şimdi biz bir başka yaşayış bulsak gideriz, bunları düşman ilan ederiz bunlara savaş açarız, sonra gider orayı sahiplenir bir hayatı yok ederiz. Hatta herifleri yerlerinden yurtlarından ettiğimiz kalmaz onları işkence ederiz, yaşama haklarını ellerinden alırız. Bizim gibi insanlar yaparız.
Savaş bizim savaşımız, ölüm onların ölümü...(Foto: 7.Mühür filminden) |
Ne güzel özetlemişsin. Medeniyet götürüyoruz diye ayak basılan her kara parçası kana bulanıyor ne yazık ki. İnsanlık çoktan çürüdü zaten. Burnumuza her geçen gün daha kötü kokular geliyor. En kötüsü de zamanla hissizleşiyoruz. Önceleri tepki gösterdiğimiz şeyleri zamanla benimsiyor ya da aman bana ne deyip geçiştiriyoruz. Dünya hali...
YanıtlaSilİnsan insanın kurdudur. Tomas Hobbes un bir sözüydü herhalde, ya Mehmet Akif Ersoy'un, medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar. İnsan kendini bir anlam kovalacamasına götürüp allayıp pulladıkça vahşileşiyor. Bunu en modern hayatta da görebiliriz, en vahşi hayatta da. Teşekkür ederim değerli yorumun için :)
Sil'İnsanlık inancını kaybettiği şu günlerde onu yaratandan uzaklaştıkça daha da vahşi olmaya başladı'
YanıtlaSilDurumu en iyi açıklayan cümlelerden biri belki de. Zaman böyle geçtikçe insan umutsuzluğa kapılıyor, mutsuz oluyor. Hayaller hep bir yerde duruyor şüphesiz. Ama o durumda insan etrafa bakıyor, kendine dönüyor ve susuyor.
Güzel bir yazı olmuş, tebrikler atmaca
Teşekkür ederim güzel insan (lakabını burda söylemiyorum :))) ) İnanç önemli, Allah'ı kalbinde hissetmeyen insan sonu çokta iyi değildir. Belki de bu yönde bir inanışı yoksa da insanlığa, yaşayışa, hayata, haklara, kardeşliğe, özgürlüğe, tarafsızlığa, kimsesizliğe vs. inanmalı.
SilElindekini beton yığınına çeviren insanlığın acı sonunu merak ediyorum. Şimdilik gidilecek deniz, orman... mevcut. Ya ileride? İlerisi koca bir karanlık. Başka gezegenleri araştırmak yerine kendi gezegenimize birazcık değer versek keşke. Gezegenimize ve üzerinde yaşayan tüm canlılara...
YanıtlaSilBiz bugünün kurtaralım diye ucubeleştirdiğimiz bu hayatın sonu ilerleyen nesillerin belki de tanıyamıyacakları, yeşil, mavi, doğa belki de hiç olup bizimle beraber gömülecek. Başka gezegenlerde hayat aranacaktır evet, ama orayı tüketmek bizim gibi yaratıkların en güzel özelliği olacak. Temennim, doğa ana, analığını yapıp insanlığa taviz verdiği ve izin verdiği şeyleri geri yerine getirmesidir. Teşekkür ederim güzel yorumun için. :)
Silben onların yerinde olsam ben de gelme.,çok haklılar
YanıtlaSilAkılları varsa uğramasınlar dünyaya jüpiter, plüton idare eder :) Sanki orda gece kulübü yok :)))
SilSanki artık dünya sadece canilerin yaşadığı bir yer. Her gün hatta belki her saniye onlarca insanın cinayetin gerçekleştiği diğer insanların da bunu sakinlikle karşıladığı iğrenç bir yer haline geldi. Yaşama bakıp mutlu olmak yerine mutsuz olmak için onca neden var ki.
YanıtlaSilÇok haklısın, hem de çok daha birkaç dakika önce endonezyadaydı yanılmıyorsam yerin önemi yok 8 yaşında bir kız çocuğunun gerdek gecesinde öldüğü haberini okudum, artık insan deyince midem bulanıyor, kendimden utanıyorum. Bilemiyorum ne olacak halimiz.
Silve evet canilikler hep göz önünde hep kötülük duyuyoruz ama hiç güzel haber yok mu yani*-*
YanıtlaSilGüzel haber hiç duymuyorum son günlerde sadece insan üretimi sunni mutluluklarsa kastımız onlar bir güzellik değil olması gerekenler başkan :(
Sil