En Büyük Şaban

Düne kadar hiçbir şey yazasım yoktu aslında, o kadar bitkin bir hal aldı ki, hayatım artık bir veda konuşmasının vaktidir demek için belki de bugün bu blogun yeni yayın butonuna basıcaktım. Hiçbir şey artık bir anlama kavuşmuyor benim için, ne bir ayrılık, ne bir mutluluk, ne de bir huzur...

Ötesi berisi olmayan hayatta anlamlar yaratmaya çalışıyoruz, kim olduğumuzu bilmeden nereye nasıl gideceğimizi söylemeden. Kendimize uydurduğumuz yalanlarla kendimize yarattığımız kişiliğin bir sonucu olarak varolmaya çalışıyoruz. Bilgisizce, cahilce ve sevgisizce, belki de biraz kimsesizce...

Kimsin, nesin, necisin; neden girersin benim bu hüznü bol hayatıma, bak be güzel insan ben senin sen olabileceğin bir bütünde varolamam. Ben kimsesizim, bir çareyim, umutsuzum, karamsarım; bal yapmayan arı gibiyim çiçeklere konar gereksiz yere polen savururum. Mutluluk bu yüzden bende dakikalarla ölçülüdür; olurum ve biter...

Belki kim bilir bir yerlerde bekliyordur...(Foto: En Büyük Şaban filminden)

Aslında hep bir arayış içindeyiz, niye ki zaten ölmeyecek miyiz? demiyoruz kendimize, hep bir mirasa bırakıp soya devam ve görev yükümlülüğünde yaşıyoruz. Ne yaşıyoruz bu uğurda ne de yaşatıyoruz. Neyse karmaşa güzel şey ama çıkmazları olmasa; aslında bugün çok güzel bir film izledim, şu yoğun ve hüzün dolu güzel diyarda bana bir anlam katan güzel bir film. Belki de Boyacı Halilden sonra; idol karakterim olan Şaban yani Kemal Sunal'ın can verdiği bir film, galiba bu filmdeki anlamı geçte olsa görmek bana azda olsa huzur verdi.

En Büyük Şaban filmini eğer izlemişseniz bir daha izleyin, biraz kalbinize dokunur film, hani biz varoşlar ve yitikler için biraz da umut verir. Hani insanlar aşkı ararken bunun sadece günümüz normlarındaki dizlerde, filmlerdeki gibi bir çiftleşme unsuru olmadığını, çiftleşme olmadan da bu işin olabileceğini; gerçek aşkın insan kimyasındaki o vücudun herhangi bir noktasında hissedilen, sadece kalple örtüşmeyen bir halet-i ruhiye olduğunu anlarsınız.

Bilmiyorum belki de uzun süredir birilerin hayatına girip sadece arkadaşa bakıp çıkma hali, başta bir aşk durumu sanıp sonu arkadaşa dönen bu yaşayışın nedeni de belki de benim Şaban gibi bir arayışın olduğundandır herhalde. Sürekli hayatına girmeye çalıştığım kişilerin girebildiklerime "O sen değilsin!" demek zor ve yorucu gelse de...  Ama şunu bilmek gerek, şu dünya da kim bilir hangi sokağın, hangi dairesinde bir fakir hayatı yaşayan bir çiçekçi kız da beni bekler, yollar ve yıllar kesişmesi dileğiyle...

Cahit Oben-En Büyük Şaban