Kısa Dipnot-9: Ben Dili...

Hayatımızda her zaman bizim istediğimizin olmasını isteriz. Diğerlerinin ne düşündüğü önemsizdir. Çünkü onlar sadece etrafımızın süsü ya da bizim yaşamamıza yarayan araçtan öteye gidememiştir. Küçümseriz bu yüzden, onları insan olarak görmeyiz. Krallaştırdığımız düşüncelerimize onları esir ederiz. Sürekli bize hizmet etmelerini isteriz. Hep baskın olmayı isteriz. Onlar yapar biz sahipleniriz.

Belki kedilere nankör derler ama unutulmaması gereken birde insanların düşünceleri vardır. O düşünceler insanın bedeninden ayrı bir şeytan vari yaratıktır. Bir insanın egosu varsa bu düşüncelerinin esaretine girdiğini gösterir. Diğer insanları kendi düşüncesi altında köleleştirirken aslında kendisini de bu düşünce ekseninde köleleştirir.

İnsan kendisi için "ben" dilini geliştirirken paralel olarak "sen" dilini de geliştirmelidir. Kendi görüşleri ekseninde başka düşüncelerle de bütünleşmelidir. Kendini geliştirebilmesi için ben diliyle oluşturduğu prosesi sen dilinden aldığı bilgilerle yoğurmalıdır. İnsanın yapmak istedikleri hiç bir zaman tek kendisi için olmamıştır. Her şey bir amaç uğruna çıkar,düşüncelerde öyle. Ama işte o amaç kısa yoldan yapılmak istendiğinde ben dili ağır basar ve köleleştirme ortaya çıkar. Sömürü başlar. Bu hayatta en kötü eziyet düşüncelerin sömürüsüdür.

Bu yüzden çoğu kez verilen öğüt karşındakinin düşüncesine inanmayacaksan bile dinle, ona saygı duy. Ya da başka deyişle onu bir insan olarak gör. Onu bir materyal olarak görme. Bu yüzdende insanlara öğretilmesi gereken en önemli şey "empati" olmalıdır. "Karşındaki ile empati kur" her zaman söylenir.Ama nasıl uygulanacağı hiç söylenmez. Bu yüzdende insan karşındakinin yerine kendini koyunca yani empati kurunca bile kendi düşüncelerini baskın çıkarmaya çalışır. Yani bu karşısındakinin  yerine kendini koyma değil de karşısındaki bir ayna gibi kullanmak olur. Bu yüzden empati kurmak düşünceleri köleleştirmemek için öğrenilmesi gereken en büyük derstir.