Ömrümden bu kadar uzun sürenin hızlı geçeceğini tahmin edemezdim. Hele ki bedenimin üstünde bunun bu kadar yaşlandırıcı ve yalnızlaştıracağını hiç bilemezdim. Belki de düşünemezdim. İnsanlar yaşadıkları günün kıymetini kaybettikleri gün anlamaya başladıklarında çürümeye başlayan derileri onlara gerçeği söyler. Benim de yaşlanmadan olmasa da sıkıntılardan çıkmaya başlayan vücut çizgilerim çürümenin dilini, edimini anlatmaya başlıyor aslında...
18.07.2020
28.04.2020
Pandemi
Kim bilir ne zaman, nerede mutlu olmuştuk!
Neye gülmüştük,
Neye bunca sevinci harcamıştık,
Şimdi arar olduk...
***
***
3.03.2020
7 Tane 3 Mart
Belki ilkini yazdıktan sonra her dönem yazarım derdim kendime,
Her dönem anarım derdim,
Olmadı,
İlki geldi,
Geldi ama daha sonra devamı gelmedi...
Gelmeyen hissizlikten değildi,
Belki de,
Hissizleşmektendi.
7.02.2020
Güz
Bu güzler sende varken,
Bir kaşın diğerine salınım yapar,
İş atar,
İşçilik yapar,
Güzellikler sunulsun diye...
1.01.2020
Mezar Taşı
Yaşarken biz olmadık,
Gezerken,
Tozarken,
Severken...
21.11.2019
Bul(ma) Beni!
Bir dere yatağında suyun akışına bakarken,
Ya da,
Bir takım insanların anlam veremediğin eylemlerine bakarken,
Bul beni...
Bilmediğin birinin yanında,
Olamayacağını bildiğin anlamların içersinde düştüğünde,
Bul beni,
Sevgini kaybettiğinde,
Ağlamaya yüz tutuğunda,
Bul beni,
Gözlerine dolan yaşları,
Silmeye ihtiyacın olduğun da,
Bul beni...
25.10.2019
Sonsuzluk...
Geniş bir kıyısız çerçeve,
İçinde insanlar yok,
İçinde ben yokum,
Boşluğa bakıyorum,
Önümü göremediğim için,
İnsanları göremediğim için korkuyorum,
Umutsuzum,
Ağlasam mı bilemiyorum!
Gözyaşlarım çözemez bu durumu,
Umutzusluğum,
Ruhsuzluğum,
Bir şey yapmaz bu soruna.
Bir şey yapmaz bu soruna.
Çerçevede her şey eksik,
Kompozisyon yok...
4.10.2019
Bir Atmaca
Bir Atmaca,
Başı belli sonu belli,
Bir Atmaca,
Kanatları belli,
Tırnakları belli...
Kaç cana sevda aşıladı,
Bir Atmaca,
Kaç candan yandı,
Yanık izlerine hangi merhemleri sürdü,
Kaç kere kaybetti...
Bir Atmaca...
8.09.2019
Günlük: 55. Mekanize Piyade/ Kırklareli
19 Ağustos tarihinde uzun zamandır okumaktan yapamadığım askerlik görevimi yapmak için birliğim olan Kırklareli 55. Mekanize Piyade Tuğaylığına (26. celp) katıldım. (Daha önceki celplerden bir kişinin yazdığı güzel bir yazı var) Başlangıç için gitmeden önce de, gittiğim ilk anlar ve bir iki gün "Ne yapıyorum ben?" modunu çok yaşadım. Hele gitmeye yakın yaşadığım heyecanı anlatmam pek mümkün değil. Bunun tabi belli nedenleri var: aileden hiç ayrılmamam (eşek kadar oldun!), odamdan başka yerde kolay kolay yatamamam ve yeni insanlarla tanışma sorunları vs. Ama bu korkular ya da tereddüt diyelim herkeste olan bir durum. Beni en çok üzen 7 yıllık sakal kesmeme eylemimi birliğe katılmadan birgün önce gece saat 1'de makina ve traş bıçağıyla kurban keser gibi kesmek oldu. İnsanlar yeni olan şeyleri hayatında yaşarken anlık kırılmalar, duygular yaşıyor, benimki de o aslında!
28.07.2019
Ruhsuz Atmaca 7 Yaşında
Blog yazarlığı benim için çok kutsal anlamlara sahip. Ömrümde ender yaptığım uzun süreli işlerin başında geliyor. Hatta kendimce biraz da başarılı yaptığım iş olarak görüyorum. Blog yazmak benim kişisel yaşam deneyimi açısından çok şey kattığını belirtmem gerek. Belli düşünce kalıplarını görmek, kendimi ifade etmek ve yansıtmak birçok şey açısından önemli şeyler kattı hayatıma.
Reklam
