19 Ağustos tarihinde uzun zamandır okumaktan yapamadığım askerlik görevimi yapmak için birliğim olan Kırklareli 55. Mekanize Piyade Tuğaylığına (26. celp) katıldım. (Daha önceki celplerden bir kişinin yazdığı güzel bir yazı var) Başlangıç için gitmeden önce de, gittiğim ilk anlar ve bir iki gün "Ne yapıyorum ben?" modunu çok yaşadım. Hele gitmeye yakın yaşadığım heyecanı anlatmam pek mümkün değil. Bunun tabi belli nedenleri var: aileden hiç ayrılmamam (eşek kadar oldun!), odamdan başka yerde kolay kolay yatamamam ve yeni insanlarla tanışma sorunları vs. Ama bu korkular ya da tereddüt diyelim herkeste olan bir durum. Beni en çok üzen 7 yıllık sakal kesmeme eylemimi birliğe katılmadan birgün önce gece saat 1'de makina ve traş bıçağıyla kurban keser gibi kesmek oldu. İnsanlar yeni olan şeyleri hayatında yaşarken anlık kırılmalar, duygular yaşıyor, benimki de o aslında!
Oyun Kanalıma Abone Olabilirsiniz!
Youtube Kanalına Abone Olun!
Atmacagiller
Ruhsuz Atmaca 11. Yılında
Ruhsuz Atmaca 11 Yaşında
Zamanın bu kadar hızlı akması ne garip? Dün ne oldum diyorduk, bugün ne olacağım... Blogu açtığım ilk yıllarda her zaman söylediğim gibi öm...