Şehrin ışıklarında bir gemisi olmayan yalnız bir korsan gibi yürümek...

 Bir kitli kutu içinde,

Kısa ama kıymetli zamanı kaybettim,

Anladım;

Olmayanların varlığı,

Olmasından kıymetsiz...

Artık gidenlere,

Görünenlere üzülmüyorum...

Arayanları,

Çok konuşup sıkıyorum,

Çünkü bir karanlık bitti,

Bir ışık doğduğu mu bilmiyorum...

Sadece,

Buraya gelip denize baktığımda,

Kendimi boğulurken görüyordum,

Artık,

Beni tutan o kişilerin zincirlerinin kırılmaya başladığını,

Kendimi suyun üstünde görüyorum...

Yavaş ama güçlü bir ben...

Geliyor mu bilmiyorum,

Sadece üzülmüyorum...

Atmaca sudan çıktı...

Sadece kanatları kurumalı,

Yarası zamanla iyileşir...

***

Kaldırım taşlarında yürürken,

Yorulan ayakların,

Gözlere yüklediği

Yeter artık, cümlesi,

Gözlerin ise görmeye doyamadığı,

Ayakları heveslendirdiği yorgunluk...

***

Darlandın,

Fakat yine de yapamadın...

Bir gün,

Bir düşünceye kurban gitti,

Bir yalnızlık bir ömrü kurban etti...

***

Bunca zaman,

Bilinçsiz geçen zaman kaybı,

Yaş aldıkça toprağa bakan insanın acısı,

Olmayacak umudun kaybolan saniyeleri...

***

tasarım: copilot

***

Bedenler kaldı,

Yüzü var;

Göz kırpmaz,

Ağzı var;

Ses çıkmaz...

***

Sabah oluyor,

Umudun var diyorsun,

Olur diyorsun,

Kayboluyorsun;

Bak yine akşam oldu,

Yarın sabaha umut var...

***

Onca anılar içinde,

İnsanlar olmadığında,

Baktığın ve gördüğün,

Kendini koyduğun yere kadar gidiyor...

Bir yalnızlık,

Çokça betimlenmiş yanlışlık değildir,

Bir ayrılık,

Kimliği belirsiz duygulardan iyidir...

***

Bir gün,

Bir vakit,

Bir durumda,

Birileri artık senin için olmayacak...

***

Şimdi iyi bir bugünde şiir yazmak vardı;

Bir yanda bombalar,

Bir yanda cinayetler,

Bir yanda emeğin ekmeği olmayınca,

Zor bu işler...

Şiir yazmak da sınıfsal bir zenginlik...

Kazım KOYUNCU - Selimina