Kendin Ol!

Bazen anlamları insanlar yaratır. Belki de hayatın en önemli aşaması da budur. Anlam yaratma olayı çoğu kez başına iş açsa da, onun bir şeyler düşünmesi, kendisini ifade edebilmesi açsından önemlidir. Ezberci bir sisteme karşı yorumlama yapmak onun ne kadar farklı biri olduğunu, kendisinde onlardan farklı bir özellik bulunduğunu gösterir.

Günümüz şartlarına baktığımızda, yorum yapma, bir şeyi anlamlandırma kaçındığımız davranışlardan biri. Ne zaman yorum yapmaya kalksak bize ait olmayan, anlamına bilmediğimiz, başkasına ait olan cümlelerle yorum yapıyoruz. Kendimizi ifade etmektense başkalarının kullandığı sözleri kullanıyoruz. Burada da kendimiz olmaktan çok başkası oluyoruz.

Bu olay eğitim sistemimizden tutun, yaşamsal ilişkilerimize kadar her alana uzanan bir sorun. Çözüm cesaretten geçiyor. Kendine güvenen bireyler kendilerini ifade etmekten çekinmez. Aktif olan, girişimci olan her birey bir konu hakkında, görüş belirtme, hakkını savunma gibi olaylarda hiç çekinmez. Çünkü savunmayı ve savaşmayı öğrenmiştir.

Bir konu hakkında yorum yapamamamızın en temel sorunu çocukluk döneminde yatıyor. Ailelerin çocuklarını belli konularda serbest bırakmamaları sonucu çocuk ailesinin ekseninde takılıp kalıyor. Onların verdiği suflelerle hayatını yönlendiriyor. Kendi olmaktansa, annesi ya da babası oluyor. Hani hep derler ya: "Aynı babası gibi konuşuyor/ Hal ve hareketleri ile tıpatıp o" gibi cümleler her zaman bu bağlamada ortaya çıkmış sorunlardır.

Bu sorunun temel çözümü, çocuğunuzu sınırları olan, fakat kendisinin olan cümlele ifade edebilme yeteneği kazandırmak. İfade yeteneğinin gelişmesi, zamanla olacak bir şeydir. Ve bunu da ailelerin çocuklarına aşılayacağı bir ödev olarak yani bir görev olarak üstlenmesi gerekir.