Ogün Sanlısoy'un, Büyüdük şarkısında olduğu gibi:
Büyüdük sanki ne oldu,
Çocukluğu unuttuk, yalanlara boğulduk,
Büyüdük sanki ne oldu,
Umutları kuruttuk, savaşta vurulduk,
Zamansız büyüdük, büyümeyi anlamadan, küçüklüğümüzü anlamlandırmadan. Büyümeyi bir halt zannedip, ona bir takım değerle yükledik. Onu şımartıp hak etmediği bir baş tacı yaptık...
 |
| Hayat bizim derdimizi dinlemeyecek kadar meşgul... |
Doğru değil midir, büyüyoruz; her gün aynaya baktığımız o surat olgunlaşmaya, dolgulaşmaya başlarken aldığı şekil insanı geçmişindeki o küçük, sıska ve korkak bedeninden uzaklaştırmıyor mu? Hayallere daha resmi anlamlar katmıyor mu? Olmayacak şeyleri hayal eden o küçük mahsum beden artık gerçekliği kanıksar olmuyor mu? Diyecek tek şey var herhalde:
Ve birden büyüdük aniden,
Ve birden küçüldü hayaller...
Yaşanacak o kadar neden varken o küçük bedenimize yüklediğimiz büyüme aşkı bize ne kattı, büyümekten ne anlattık o küçük ve saf benliğimize... Keşke geleceğe olan hayranlığımızı geçmişe de versek, geçmişe de yüklesek böyle bir anlam. Onu anlamsızlaştırmaktan çok anlamlara boğsak, geçmişi bir fotoğraf albümü gibi zaman zaman bakılası yer değil de, zaman zaman yaşanılası yer yapsak Geçmişi kaybederken bir el sallasak gidişine ve bir daha gelmeyişine...
Öyle çabuk büyüdük ki özlemi içimizde kaldı. Şimdi çocukluk libasını üzerimize uydurmaya çalışıyoruz fakat bir türlü uymuyor.
YanıtlaSilİmkan olsa beni oraya bırakın koşarak kaçın derim ama nerde, tamamen haklısınız...
SilÇocukluğumuzu yaşayamadan büyüdük
YanıtlaSilBuda herhalde büyük pişmanlığımız olacak.
SilAynen öyle. Daha dün gibi hatırlıyorum evden kaçıp kaçıp mahallede top oynadığımız günleri,komşunun bahçesine girdiğimiz günler :D Şimdi sadece hafif bir tebessümle bakıyoruz o günlere..
SilTamamen haklısın, büyümeyi kim isterdi değil mi? Keşke bırkaydılar beni bu şekilde :)))
SilÇocukken toz pembe zannediyorduk hayatı.
YanıtlaSilYa sonra?
''Biz büyüdük ve kirlendi dünya'' şarkısı boşuna kazınmadı zihinlere.
Tamamen haklısın ama çocukken dünyanın durumunun pek umrunda olmuyorduk. Boş anlamlarda yüzerdik hep :)))
Silöyle çabuk büyüdük ki geçmişte yaşamamak için bir bahanemiz yok.
YanıtlaSilÖyle çabuk büyüdük ki, daha dün doğmuşum gibi.
Öyle çabuk büyüdük ki, Spice girls'ün turnesini hatırlıyorum
Öyle çabuk Büyüdük ki..
Büyüdük.
Tamamen haklısın, öyle çabuk büyüdük ki, umutları küçülttük, zamanda yok olduk; çünkü büyümeyi bir halt zannettik... :)
Silbiz varya biz arkamızdan gelenlere yer vermek için büyümek zorunda kaldık başka bi boka yaramıyoruz :=))
SilHatta ettik sıramızı onlara verip onlar devam edecekti, biz kalacaktık :)))
SilGenel olarak çookkk güzel bir yazı ama demişsin yaaa "o küçük sıska ve korkak bedeninden uzaklaştırmıyor mu?" diye işte o tam tersi bence ufak sıska çelimsiz ama kocaman yüreği olan korkusuz bir benliğe sahip insan bence çocukken. Ufacıkk yumruğu ile tümmm kötüleri yok edebileceğine olan inancından gelen öz güveni ile korkusuz bir varlık :)
YanıtlaSilBüyüdükçe bir şeylerin -güçsüzlüğün, yalnızlığın, çaresizliğin vs- farkına vardıkça korkaklaşıp kendinden uzaklaşıyor bence insan..
Amaaa tabi kiii keşke büyümeseydik yaa ben küçükken ççookk mutluydum kii, hem ben hangi ara bu kadar büyüdüm kii daha dün gibi falancayı yapışlarımız vs diye içimden geçmedi değil..
Haklısın, beni geri göndersinler ya, orada sıkışıp kalayım cidden :)))
Sil