Aşk, Para, Hayat = Sonsuzluk

Her insan kendi anlam bütünlüğünde anlamsızca yaşıyor hayatı. Bir bakıyorsun, hiç olmadığı kadar kendini şımartırken; bir bakıyorsun anlamsız bir sefaletin parçası olarak kendine taddırıyor hayatı. Hayat bu sonunda ölüm var ve baktığımız zaman hiç bir şeyin sonsuzluğu yok...

Birçok şeyi sonsuz olarak görüyoruz, ama onların hiçbiri sonsuz olmayacak kadar kısalar... Sonsuzluk deyince belki de insanların kafasında zaman algısından çok, yaşadıkları şeylerin hoşluğu geliyor, yoksa sonsuzluk denen şey bu kadar basit ve kısa olmamalı... Örnek olarak:

Aşk, hiçbir zaman sonsuz ve sürekli değil. Aşk zamansal ve mekansal olarak değişen bir şey. Birçok kişi zaten aşık olduğunu zannedersek, onun sonsuzluğunu değil de, sanıldığını düşünebiliriz. 8 milyar insan var ve sen küçük bir habitat ya da yaşam ortamında birini seviyorsun. Belki de senin sevdiğin bizim Ankaralı Davud değil de Amerikalı David nerden biliyorsun? Ama işte öyle sanıyoruz çünkü hayat kısa... Ayrıca ortalama bir ömür var ve bu ömür içinde olan bir sonsuzluğu var, onun dışında ruhlar alemine giden bedenin aşkı aşk mıdır bilinmez...

Sonuna kadar sonsuzuz...

Para, sonsuz değil bu tamam ama paranın insanlarda oluşturduğu güven aslında onu sonsuzlaştırıyor. Oysaki onun bulunduğu döneme bakarsak insanlık tarihi kadar bile eski değil. Algısal bir sonsuzluk yaratsa da "Paran varsa kralsın be oğlum..." kavramsal olarak sonsuz olmayan bir madde. Ayrıca parası olan kimse tam bir mutluluğun içersin de değil. Çünkü onu çevreleyenler onun çıkarcıları...

Hayat, sonsuz olmayan ama sonsuzlaştıran bir bütün kendileri. İnsanların onu algılarında sonsuzlaştırarak, ona anlam yükledikleri bir kavram aslında. Neden  mi? Çünkü herkeste ölümü reddetme durumu var. "Ben ne ölecem ya bu yanımdaki ölsün!" anlayışı hakim. Bu birazda inkar mekanizmasının insan zihninde oluşturduğu, fani dünyanın dışındaki dünyayı görememekte yatıyor.

İnsanlar algılarındaki bütünlüğü sorgulamadıkça sonsuzlukla ilgili durum hiçbir zaman değişmeyecek. Ama hayat dediğimiz şeyin kısalığına dikkat edersek ve bir yerde filmimizin kesileceğini düşünürsek aslında yaşamamız gerekenleri adilce ve güzelce yaşamamız gerektiğini düşünebiliriz...