Var mısın? Yok Musun?

Kaybedecek bir şeyin yoksa kazanacakta bir şeyin yok aslında. Hayat böyle bir şey işte, hep amaçların bir hedef olduğu, yarış atı gibi koştuğumuz ama sürekli çıtanın yer değiştirdiği, tatminin hiç mi hiç olmadığı bütün. Var olmak aslında yok olmanın eş değeri olduğu, aslında hiç olmadığımız bu dünya illetinde ne diye "Varım!" diye haykırmak bir zevk olabilir ki...

Aslında hiç olmadım bu hayatın bütününde, hep birilerinin yaşam kırıntılarında varlık belirtisi, tek bir kalp atımı olmaya çalıştım ki, belki onlar gibi bu hayata değer verirde bir halt sanar onun için savaşırımı, düşündüm diye. Ya da şu oldu, bu da mantıklı aslında; ben bu hayatın kaybedeniyim ve benim yerim burası değil de ben buranın kimliksiz misafiriyim.

Eğer bakarsak bu bahane daha anlamlı,  çünkü onlar hep insan ve insanlar iken; ben sadece boş bir odanın, hoş kokmayan, örselenmiş bir koltuğu ya da ne bileyim; eskiciye verilmek üzere bekleyen yırtık pırtık, eski püskü bir halısıyım. Yani yokum, hiç olmadım belki de hiç olmayacağım...

Burası neresi?

Ha olmaya niyetim var mı? Orası tartışılır; çünkü eğer olacağım dersem bu hayatta, onlar gibi bu hayatın senaryosunu elime alıp ezberlemeye hemen ardında oynamaya başlamak zorundayım. Bu bana uyar mı? Tabi ki de vereceğim cevap: "Uymaz bayım!"

Benim yapmak istediğim çok farklı, ulaşmak istediğim şey yaratan, belki de ona sormak istediğim şey; beni neden bu şeytan denen illetten kurtarmıyorsun. Ben seni seviyorum ve sana inanıyorum, ne diye o hadsiz şeyi benle muhattap ediyorsun. Yada hadsiz şeyleri mi demeliyim, hani şeytan hiç bir zaman boynuzları ve elinde bir şeyi olan o kırmızı görünümlü insan yaratımı çizgisel bir karakter  değil; insanın bizzat ve bizzat kendisi ya da insanların. İşte sorun bu, yaratan ne diye beni onlarla muhattap ediyor. Eğer varım dersem bunu soramam; ama yokum diyemiyorum çünkü beni yaratanı çok seviyorum ve onu üzmek istemiyorum bu yüzden bu karmaşada boğulmayı tercih ediyorum, şeytanların arasında, onlardan uzak kalarak...

In This Moment- Out Of Hell