The Mezun and The İşsiz

Her hikayenin bir başlangıcı olduğu gibi, o hikayenin iyi ya da kötü bir sonu olmak zorundadır. Giriş gelişme sonuç, entrika karmaşa ve çözüm. Hayatı anlamlandıran anne karnından çıktığımızda oluşturduğumuz hikayenin ne denli zengin olduğudur.

Evet benimde hikayemin önemli bir kısmını oluşturan eğitim-öğretim bölümünün sonuna geldik. Hayatım boyunca bu sürecin sonsuza kadar devam edeceğini düşünürdüm ama şimdilik çok büyük ihtimalle ara verilmiş ya da sonlanmış olacak. (Y. Lisans yaparsam orası ayrı...)

Artık şu tarz espirilere maruz kalmayacak olmak mutluluk verici: "Abi seni bildim bileli okuyosun! Okuyacan da ne olacan!" Uzun süredir okumak insanı çok yoruyor, hani çok çok çok yoruldum, çünkü okumayı çok taktım; aslında hata yaptım girip bir işe kendimi geliştirmek daha mantıklıydı. Çünkü bizim meslekte diploma hiçbir önemi yok, bu yüzden rulo yapıp bize veriyorlar.

Zaten, Türkiye gibi bir yerde yaşıyorsanız, okul okumak sizin için sadece ve sadece ego tatmin aracı oluyor. Kimlerin nerelere nasıl geldiğini görmek mümkün. Azdır başarılı insanların bir yerlere geldiğini görmek. Hani üniversiteyi bitirir bitirmez potansiyel işsiz oluyorsunuz.

Bunun dışında okulu bitirmenin bana maddi ve manevi zararları da oluyor; bir öğrencinin en büyük veli nimeti öğrenci akbili gidiyor, kendimi millete öğrenci diye mazlum ve fakir göstererek onların bana verdiği harçlıklar artık olmayacak. Çocukça şeyler düşünemiyorsun, hayallerin kayboluyor.Bunun dışında akrabaların; okul bitti artık iş sonra askerlik sonra da bir kız buluruz everirik seni demeleri bu biraz manevi, ama sevmeden evlenmem orası ayrı.

Mezunsun sen mezun kal...

Öyle bir bölüm okumuşum ki aşçı bahçıvan uşak sonra hepsi birden bu mesleği yapabiliyor. Hani ilk bu bölümü yazdığımda yönetmen olacam demedim, o gaye bana boş ve safsata geliyor. Ama ilerde belki olabilir, çünkü bir şeyler karalıyorum ve bunları kendim çekmek istiyorum. Neyse bir serüvenin sonuna geldik, şimdi biraz dinlendikten sonra kendimi sömürünün çarkında süründürmeye başlayacam ama tabi iş bulursam. Ayrıca değerli okurlar olurda işçi arıyorsanız tekliflere açığım...  Bunun dışında ilerde bu konu ile ilgili yazılar yazarım herhalde sevgiyle kalın...

Not: Önümüzdeki ay Ruhsuz Atmaca 3 yaşına girecek bu anlamda bana mailden bu blog hakkında düşündüklerinizi blog isminizi ve linkini en az bir paragraf şeklinde yazarak gönderirseniz bunla ilgili bir yazı yazmak istiyorum. Mail adresi sağ tarafta var ama bir daha belirteyim: ruhsuz.atmaca@gmail.com