Daha kaç kişi ağlayacak, daha kaç kişi istemsizce, istemli şekilde susacak. Konuşmayacak mı yaptıkları zulmün ne olduğunu, daha kaç kişi kaybedecek, kaybedeni oynayacak. Neden bizim dışımızda kalan insanlar bu kadar mutlu? Neden bu insanlar, kendilerine kamera doğrulduğunda bu otuz iki dişini göstererek, kıs kıs gülüyor?
Bilemiyorum, kalp bende yangın yeri, o da bilmiyor neden yandığını; bu boş dünya da boş insanların arasında, loş duyguları hoş umutlarının ne denli gereksiz olduğunun farkında bile değil. Belki de kalp bir insan vücudunun en aklı havada, haylaz, uçuk insan temsilinin bir ürünüdür. Ne durdan anlar, ne yapmadan, ne de ağlamaktan, ne de ne de ne de...
Oysaki bu zalım organın tek görevinin kan pompalayıp vücutta diğer organların çalışmasını sağlamak değil mi? Ne diye olduk olmadık şeylere anlam yükleyip can acıtırsın zalımın zülmü... Organsın sen daha da bir şey değil, üzülmek neyine, hadi bir şey olmadan bitmeden anlamlar yüklemek, sevgi sözcükleri söylemek neyine, sen nesin ki! Sadece bir organ be yaratık...
Alın bu kalbi, taş koyun oraya... (Foto: Fury Filminden)
Gel gelelim dünyalı yaratıklara, ulan ne hale geldik; onlarda işte kalp tam bir organ vazifesi görüyor. Öldürüyorlar sızlamıyor, dövüyorlar acımıyor, sövüyorlar çarpmıyor; sadece ve sadece onların kalpleri görevini yapıyor, kan pompalıyor. Hele ki masumların canlarını alırken öyle bir pompalıyor ki aldıkları zevkin doruğuna çıkıyor. Ama işte onlardaki kalp onların yaşamalarını sağlıyor; dünya dediğimiz bu yuvarlakımsı yaratılışta hayatta kalmalarını sağlıyor. İşte o zaman kameralara gülüyorlar, kıs kıs, çatlatır gibi, karşısındaki gömer gibi...
'istemsizce istemli şekilde susacak' bak yine çelişki :)
Kalp çoğu insanda yangın yeri. Ama çoğu söndürmesini öğrenmiş ya da sönmüş numarası yapıyor. Kim bilir?
Bu organ herkeste görevini yapıyor. Ama inan bazıları o duyguları nasıl işin içine koyamıyor, koymuyor bilemiyorum. Çünkü insan olmak biraz(!) da ruhla oluyor
Çelişkilerimle çelişir oluyorum artık :)) Galiba bu dünya benim yerim değil, bir Atmaca olarak uzaya doğru kanat çırpmalıyım :)) Kalp herkeste öyle olabilir ama bende olmıyaydı iyiydi. Bende gaddar bir kalbin vücudu, ruhu olmak isterdim :)
O zaman ılımlı kalpler tarafından böyle eleştirilirdin iste :) Bence yorucu üzücü yıpratıcı da olsa kalpli Atmaca olup kanat çırpmak, kalpsiz olana göre cok daha iyi :) Nasıl mutlu oluyorlar demişsin, ruhu besleyerek, umut ederek :)
Eleştirilmek güzel bir şey ona tepkim olmak, olmak istenilmeyen beden de cidden varolmak çok zor. :) Kalpli Atmaca olayım ama sadece kalp olsun ötesi azcık olsun yeter, ona da anlamsız sevgi derim, ara sıra mide de oluşan gaz gibi olsun, bir gazoz içer geçiririm ama böyle zor oluyor. :)) Ben "ruhsuz" olduğum için beslemem biraz zor :)))
Hahaa o zaman cevabını bekliyorum :) Ama kim güzel bir ruh bulmuşta kaybetsin :)) Adam organını vermiyor ruhunu verecek o anlamda da kaybediyorum yine :))
Neyse burda da iş çıkmaza girdi 20 küsür sendir olmadıysa o zaman ben böyle takılacam, zaten sıkıntı bende değil çevremdekilerde onların ruhlarını alma planı yapıcam artık :))
İnsanlar ya hisleriyle ya da akıllarıyla hareket ederler. Hisler güzel şeyler hissettirse de çoğu zaman sonucu hüsran olan olayların içine atar bizleri. Halbuki akıl öyle mi? Bazen aşkı düşünüyorum. Tamamen mantık dışı tamamen hislere dayalı dayalı. Öyleyse mantıksız olmayı biz kendi elimizle seçiyoruz seçiyoruz. Bu da insanoğlunun aşka zaafı heralde. Yani ne kalbe uyuluyor ne de sesine kayıtsız kalınabiliyor.
Aynen öyle, normalde güzel duygular yaşarken ki o ilizyon geçtikten sonra yaptıklarıma bakıyorum ve hep dediğim: "Bunu ben mi yaptım!" oluyor bilmiyorum ama galiba zaafımız bu yapacak bir şey yok. Teşekkür ederim güzel yorumun için.
Demek ki bir organ bile kendini haddinden fazla birşey olarak düşünürse üzülür bizde buna insan hissederse üzülür diyoruz aslında bütün suç kalbin. Hissetmez ise zehirliyor öldürüyor.Yok mu bunun bir ortası?
Ortası yok değer verdikçe değişip dönüşen kalp, insanı yüceltmesi, mutlu etmesi gerekirken tüm enerjisini edip hiçleştiriyor, yapcak tek şey kalpsizlşmek.
Yorum Kuralları *Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın. *Yazının konusu dışında iletmek veya sormak istediğiniz bir şey varsa İletişim Formunu kullanın.
hassas ruhsuzum:) yalnız o ne güzel söz öyle ..: boş insan loş duygu hoş umut ;) bunu twitte paylaşcam ^-^
YanıtlaSilHassaslık önemli; teşekkür ederim, anlık gelen kafiye işte, paylaşabilirsin ne demek. :)
Sil'istemsizce istemli şekilde susacak' bak yine çelişki :)
YanıtlaSilKalp çoğu insanda yangın yeri. Ama çoğu söndürmesini öğrenmiş ya da sönmüş numarası yapıyor. Kim bilir?
Bu organ herkeste görevini yapıyor. Ama inan bazıları o duyguları nasıl işin içine koyamıyor, koymuyor bilemiyorum. Çünkü insan olmak biraz(!) da ruhla oluyor
Çelişkilerimle çelişir oluyorum artık :)) Galiba bu dünya benim yerim değil, bir Atmaca olarak uzaya doğru kanat çırpmalıyım :))
SilKalp herkeste öyle olabilir ama bende olmıyaydı iyiydi. Bende gaddar bir kalbin vücudu, ruhu olmak isterdim :)
O zaman ılımlı kalpler tarafından böyle eleştirilirdin iste :)
SilBence yorucu üzücü yıpratıcı da olsa kalpli Atmaca olup kanat çırpmak, kalpsiz olana göre cok daha iyi :) Nasıl mutlu oluyorlar demişsin, ruhu besleyerek, umut ederek :)
Eleştirilmek güzel bir şey ona tepkim olmak, olmak istenilmeyen beden de cidden varolmak çok zor. :) Kalpli Atmaca olayım ama sadece kalp olsun ötesi azcık olsun yeter, ona da anlamsız sevgi derim, ara sıra mide de oluşan gaz gibi olsun, bir gazoz içer geçiririm ama böyle zor oluyor. :)) Ben "ruhsuz" olduğum için beslemem biraz zor :)))
SilBak o kısmı kaçırmışm önce ruh lazım tabii :))
SilTıbbın çok ilerlemediğini düşünürsek, ruh nakli olmadığından işim zor :)))
SilBen bunu bi hocalarıma sunayım :D
SilHahaa o zaman cevabını bekliyorum :) Ama kim güzel bir ruh bulmuşta kaybetsin :)) Adam organını vermiyor ruhunu verecek o anlamda da kaybediyorum yine :))
Silİşin zor açık söylemek gerekirse :D galiba iş yine sana kaldı, bir ruh oluşturmalısın :D
SilNeyse burda da iş çıkmaza girdi 20 küsür sendir olmadıysa o zaman ben böyle takılacam, zaten sıkıntı bende değil çevremdekilerde onların ruhlarını alma planı yapıcam artık :))
SilBoyle de işin zor. Sana iyi ruh avlamalar, kolay gele :)
SilTeşekkür ederim :))
Silİnsanlar ya hisleriyle ya da akıllarıyla hareket ederler. Hisler güzel şeyler hissettirse de çoğu zaman sonucu hüsran olan olayların içine atar bizleri. Halbuki akıl öyle mi? Bazen aşkı düşünüyorum. Tamamen mantık dışı tamamen hislere dayalı dayalı. Öyleyse mantıksız olmayı biz kendi elimizle seçiyoruz seçiyoruz. Bu da insanoğlunun aşka zaafı heralde. Yani ne kalbe uyuluyor ne de sesine kayıtsız kalınabiliyor.
YanıtlaSilAynen öyle, normalde güzel duygular yaşarken ki o ilizyon geçtikten sonra yaptıklarıma bakıyorum ve hep dediğim: "Bunu ben mi yaptım!" oluyor bilmiyorum ama galiba zaafımız bu yapacak bir şey yok. Teşekkür ederim güzel yorumun için.
SilDemek ki bir organ bile kendini haddinden fazla birşey olarak düşünürse üzülür bizde buna insan hissederse üzülür diyoruz aslında bütün suç kalbin.
YanıtlaSilHissetmez ise zehirliyor öldürüyor.Yok mu bunun bir ortası?
Ortası yok değer verdikçe değişip dönüşen kalp, insanı yüceltmesi, mutlu etmesi gerekirken tüm enerjisini edip hiçleştiriyor, yapcak tek şey kalpsizlşmek.
Sil