İnsanlık denen bu hayat serüveninde bize "düşünebilen" etiketinin verilmesiyle beraber aslında yalnızlaşıyoruz, kimsesizleştirdiğimiz bu dünyada aslında hayat sadece akıp giden bir nesne oluyor. Yaşanmışlıklara eklenen keşkeler bizi biz olmaktan alıkoyuyor. Oysa Adorno'nun söylediği gibi: "Yanlış hayat doğru yaşanmaz..."
Hayat bu böyle başlar insanlık yitimi,
Hüzün var,
Keder var,
Deli gibi dövünmek var,
Kaybetmek,
Korku,
Dağılmak var,
Kimsesiz kalmak,
Yersiz yurtsuz biçare,
Umutsuz kalmak var,
Her şeyden öte yalnız kalmak var,
Her sabah yalnızlığı koklamak,
Duvarlarla konuşmak var,
***
Hayat bu böyle başlar insanlık yitimi,
Sövmek var,
Küfür var,
Argo sözler,
Mecaz düzmeceler var,
Sevdiğini döktüğün ama kaybettiğinde,
Ulu orta anırmak var,
Kin var,
Yoksullaşmak var,
Yoksullaştıkça yolsuzlaşmak var.
***
 |
| Dert Etme Ölüm Var. (Foto: Sil Baştan Filminden) |
***
Hayat bu böyle başlar değerlik yitimi,
Aşık olmak var,
Kayıp olmak var,
Dengeler uğruna kaybetmek var,
Kişiler uğruna yenilmek var,
Kişiliğini kaybetmek var,
Sevmeye sevilmeye,
Sövmeye sövülmeye,
Ölmeye ölünmeye,
Ve birçok sebep uğruna dövünmeye,
Neden var,
****
Hayat bu böyle başlar değerlik yitimi,
DERT ETME ÖLÜM VAR...
Ruhsuz Atmaca
Sevgiyle Kalun...
Ne kadar doğru sözler her birin de tüm yaşanmışlıklarını anlatıyor hayatın zorluklarını güzelliğini yazının da söylediğin gibi dert etme ölüm var ...
YanıtlaSilEmeğine sağlık
Çok teşekkür ederim... :)
SilTam da geçmiş ve gelecek dertleri parmaklarımla saymaya başlayacakken ne de güzel denk geldi bu yazı :) Söylenecek çok şey var aslında ama fazla söze de gerek yok :) Haklı ve düşündürücü bir yazı olmuş. Elinize, yüreğinize sağlık :) Sevgilerle :):)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim :)) Dertler parmaklarla sayılacak kadarsa iyi yine :)
SilTam dertlenirken yazına denk geldim ruhsuzum silkelenip kendime gelmeye çalıştım ama yine de dertleniliyor be :(
YanıtlaSilDertsiz insan mı var ki! Ne derdin var? Kendine gel güzel şeyler düşün her şey güzel olacak. Sakın üzülme.
Sil'Her şey güzel olacak..' Uçurum kenarında savrulmaya hazır bekleyen birine tutunacak bir dal sanki.. Bir umut.. Bu söz kadar bu sözü söyleyeni de önemli tabii.. En ihtiyacın olduğu anda en ihtiyacın olduğu kişiden duymakla sadece sana teselli verme güdüsüyle yanında bulunan birinin dudaklarından dökülmesi.. yine savrulacağın uçurumlar kadar farklı... Ama bazen bu fark da yitip gidiyor yalnızlığın arasında.. Kimden duyduğunun bir önemi kalmıyor. Hatta ne duyduğunda ehemmiyetsiz oluyor da bir tek başka bir nefes var mı yanında onu arıyorsun.. "Kalabalıkların arasında hissettiğin yalnızlığı özler oluyorsun.. Seni anlamayan insanlar arasında ne kadar yalnız hissediyorsan, keşke diyorsun en azından.. bir varlık olurdu.
YanıtlaSilHangisi daha acı.. çölde kalabalık aramak mı, kalabalıklar arasında bir çölü yaşamak mı..
Ama dert değil, soğuk toprak var yalnızlığımzı paylaşacak... belki bir taşımız da olacak üstünde adımızın yazdığı.. ve belki iyi insanlar olacak bir fatihayı çok görmeyen..
biz yine yalnız olacağız da bir toprak bilecek belki..
Ama olsun, dert değil, çünkü 'herkese'..ölüm var.. dertlerimiz bol olsun, dertsiz yanılmıyor, dertsiz yaşanmıyor. ne diyor şair; "yaşamak yanmaktır, yanasın gerek/mum eğer yanmazsa, yaşamaz demek" dert olsun, dert değil.. sonuçta ölüm var:) Maksat yaşarken ölmemek.. yahut yaşarken ölmek..
Bir şey diyemedim, giriş gelişme sonuç ben nakavt. :) Tabi dertsiz insan yok ama hayat bazen "Bu da mı gol değil!" repliğine kayıyor işte o acı oluyor.
SilHayatın içinde hem iyi hem kötü var. Ve insanlar her ikisini de deneyimlemeli. Başka türlü nasıl yaşadım der? Hata olarak gördüklerimiz hata değil. Kötü olarak tanımladıklarımız kötü bir şey değil. Hayatın içinde var olan ve yaşanması gereken, hissedilmesi gereken bir dizi arzu yalnızca. Ama öyle bir toplum bilinci oluşturulmuş ki onun istediklerini yapabilirsin yalnızca. Eğer onun oluşturduğu çizgiden çıkarsan dışlanırsın. İnsanlar dışlanma korkusundan dolayı birçok şeyi keşfetmeden ölüyor. Kısacık ömürlerini kısıtlanmış olarak yaşıyorlar. Bir son var evet ve o son gittikçe yaklaşıyor. Yapılacak tek şey yaşadım diyebilmek.
YanıtlaSilAcaba bu hayatta yaşadım diyebilecek ne kadar insan var zenginlerden başka. Sürekli olarak kendini bir sistemin ilerlemesi için feda eden bunun için yıllarca okuyan, kendisine kendini işine ada diyen bu sistemin dışına çıkan kaç insan var hayat bu yaşanılası değil yaşlanılası... :) Teşekkür ederim güzel yorumun için.
SilInstagram'dan geliyorum takipteyim, bana da beklerim :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim en kısa zamanda inşallah. :)
SilŞarkıyı dinlerken yazı daha bir güzel oldu. :)
YanıtlaSilBöyle düşününce gerçekten çok dert edilecek bir şey olmadığını anlıyor insan, derler küçülüyor baş etmesi kolaylaşıyor.
Dave Grohl hoştur, o şarkıdan çıkan bir yazı aslında. Dert var bu da insanın eksisi ama dert üstünde dertte var bu da insanların artısı, (tabi büyük derdi olmayanlara)
SilNe de dogru demissin :) sarkiyi da sevdim ellerine yuregune sağlık :)
YanıtlaSilA bu arada ben Nur Bloguma beklerim umarım gelirsin :)
Sevgi ve saglicakla kal
Nur A.
Teşekkür ederim varolun :))
SilVe hayat koştur koştur gidiyor.. :)
YanıtlaSilArada bir depara kalkmak lazım. :)
SilMerhaba,
YanıtlaSil"Duvarlarla konuşmak var", aynen öyle... Kaleminize, yüreğinize sağlık :)
Çok teşekkür ederim varolun. :)
SilDoğum ile yaşama açılan umut dolu gözlerimiz bilmez ki görevini tamamlayıp acıyla yeniden kapatıp, gideceğini...
YanıtlaSilKeşke bu yaşamla ölümü birçok güzellikle anlamlandırabilsek.
SilTam olarak nasil bir umut veya nasıl bir umutsuzluk sorusunu soramadım kendime. Sorun ben de belki de ben de hayatın nasıl ilerlediğini anlayamadım çoğu zaman. Ama çok farklı bir bakış tebrikler...
YanıtlaSilTeşekkür ederim, akışına bırak bir yerde çıkar, biraz klişe ama işe yarar.
Sil