Geldi mi birden gelir dert, son bir ayda bir güzel deneyimlemesini yaşadım. Uzun süredir lanet eden bedenim artık bu kadarını da kaldıramayacağını beyan ettikten sonra hissettim de. Yani uzaktan davulun sesi sözü gibi geliyor baştan ama insan yaşamadan bilemiyor sözüyle de tasdiklenme hali var bu durumda.
Beklemek acı, hele birini beklettikten sonra... Acaba doğru bir zaman var mıdır? diye düşünmek, öyle bir anın varlığını kovalamak garip derece de acı. Hele ki bunları yapmaya mecali kalmayan bir beden varsa acı kere acı. Büyük bir sınav hayat, bunda hiç mi hiç söz yok. Zaten bu bildiğimden beri ördüğüm duvarlar beni bugünün pişmanlığına getirdi. Nitekim öyle bir işçilik yapmışım ki, yıkımını bile gerçekleştiremeden terkedilmek garip değil...
Eksik Bir Şeyler... (Foto: Sevmek Zamanı Filminden) |
Herhalde perde beton tarzı bir şey kullandım, yıkılmıyor. Yıkmaya çalışırken kafamı bir yere çarptım şuanda hafızam allak bullak. Doktor ziyaretleri de gösteriyor ki, bir şeyler iyi gitmiyor. Perde beton kesin, orda ben yıkayım derken sen parça kop başa vur, sonra burun kanaması travma falan...
Son bir hamlem olur bilmiyorum ama sevgi konusunda hiç yalan söylememiştim. Gel ki yazdıklarımı görür mü o da meçhul ama hiç yalan söylemedim. Benim genelde söylediğim doğrulara karşı hüznümdür burnumdan akan kan... Nitekim hayatta bir şeyler eksik olunca insanların anlamları çok oluyor, hüzne karşı, o zaman sınavdır hayat çekilmez, galiba bizimde puanları yanlış hesapladılar bu çile bitmez...
Belki niyet geminin gelmesi değildir ama Atmaca hayalidir geri gelmesi...
Sevgiyle Kalın...
Geçmiş olsun. Ama sonunda çok güldürdünüz :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim, güldürmek önemli, hep acı olmamalı bir yazıda.
SilYolda yürürken duygularının kesiştiği tabelalar da anlamlı gelmeye başlar. O parça hiç bulunamaz ve tamamlanamayan bir pazzla bakar gibi bakarsın kendine.
YanıtlaSilEvet anlamlar işte onlar çok yaralıyor ama.
Silbu ara puan hesaplamalarında yanlışlık moda oldu :)
YanıtlaSilGeçmiş olsun..... herseyden once saglık mühim.
Teşekkür ederim, sağlık yoksa hayat yok.
SilBlogunuza yeni denk geldim.. Blog isminiz cok hosmus .)
YanıtlaSilGeçmiş olsun diliyorum ama sonunda guldurdunuz.)
Tarihe merakiniz olursa bize de beklerim. Takipe aldim..
Teşekkür ederim tüm temennileriniz için, şu aralar yoğunum takibe aldım fakat en kısa sürede dönüşlerimde olur.
SilResmi gördükten sonra koptum zaten.. Sevmek Zamanı.. Güzel bir film, güzel bir yazı :)
YanıtlaSilBu ara bende Boyacı Halil gibiyim, filmleri neden sevdiğimi artık biliyorum.
Silkendim yazmışım gibi hissettim atmaca beklemek hakkaten iğrenç bir şey. Tüm bekleyişlerin güzel sonuçlanır umarım :)
YanıtlaSilBu ara yazılanlar hep acıdan gel ki bu blogda 5 senelik dönem içersinde 3 sene zaten hep acından yazılıyor. Galiba bekleyişim güzel olmayacak, ama bekliyecez her zamanki gibi, çok teşekkür ederim.
SilHerkes Zeynep Casalini gibi duvarlara çarpıp çarpıp nasır tutmayı göze alamıyor; belki yeni bir hikaye banılır buz niyetine burnuna da alıp götürür bu karmaşayı zihninden ve gelişiyle duvarlar kendi kendine yıkılır.
YanıtlaSilHüzün yıkıcı yeni yazılara o zaman!
Hüzün önemli, mutluluklar insanların zihinlerine yaratıcılık katmıyor, tembelleştiriyor. Belki de bu daha iyi hayatı anlamak için, insanları seçmek için benim yaşadığım ya da benimle yaşayanlar için.
SilTeşekkür ederim.