Tahammüller kalıplarda çürüdü, artık insan kişiliği rivayetlere haber olmaya başladı. Herkes birey olmanın verdiği rahatlıkta kendini boğuyor. Kiraya verilmiş zihinler, karşısındakini anlamıyor, anlayamıyor...
Hayat ipuçlarını kesti, yardımcı olacak kalıntılar yok oldu, kanıtlar maddiyatçıların elinde... Ruhlar melek olmak istemiyor, bedenlere saklı çığlıklar artık tahammül edemiyor kendilerine. Her şey bir mesnet, her şey kinaye. Kimlikler örüntülere gizlenmiş, gizleri çözülemiyor...
Kimse kimseye tahammül edemiyor. Sabır kalıpları çoktan aşıldı. İnsanlar kolonileri delmiş durumda... Sevgiler günlük ritüellere dönüşmüş, anlık yaşayışların ihtiyaçlarını karşılıyor. Peki kimsesiz bırakılan ruhlar...
 |
| Kanatları olmayan kuş olarak çırpınıyorum gökyüzünün özgürlüğüne ulaşma hevesiyle... |
Artık kan bir iz olmamaya başladı, damarda dolaşan fazlalık deniyor. Fizyolojik değişimler, biyolojik ölümlere yol açıyor. Kimse kim olduğuna dair bilgiye sahip değil, zihinler kirada, dönmeyecek umutlar uzaklarda, yoldaşlar belki de vuruldu... Peki ya bu siyahlık neyin nesi...
Mide bulandırıcı olmaya başladı iletişim denen şey, bugün beklerim diyen kişiler dünleri unuttum kendi tatminlerini arar oldular. Dünün mazlumları bugün zalimleri oldu... İnançlar kimlerin eline geçti, kimler kimleri nelerle kandırıyor belirsiz. Peki ben ne oldum, kayboluyorum insanlık içinde, kanatlarımı bulamadığım bu Atmaca bedende kahroluyorum. Uzaklaşmak isterken bir türlü kaçamıyorum, bedellerin ağır olduğu fanilik katmanlarında kanatları olmayan kuş olarak çırpınıyorum gökyüzünün özgürlüğüne ulaşma hevesiyle...
Mükemmel bir yazı okuma şansını bana verdiğin için teşekkürler.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim çok mutlu oldum, bir anlam katmaya çalışıyorum ama daha mükemmel ve onun yakınını erişecek yazılara erişemedim inşallah olur bir zaman :)
SilHayat ipuçlarını kesti. En beğendiğim cümleydi. Öyle oldu oğlum :( Domino taşları gibi yıkılıyoruz dünyayı dolaşan üst üsteliğimizde. Olumsuzlukların hedefsiz koşturmacaları kim bilir hangi sert yere hızla çarpıp, tümden kırıntıya dönüşmüş umutlarımızı da yıkacak. Ne zaman ne olacağını bilmemenin çaresizliğinde bir bir karanlıklara gömülüyoruz.
YanıtlaSilÇok anlamlıydı yazın. Sevgiler oğluma.
Teşekkür ederim abla haklısın, dünya belki de olumsuzluklar üzerinden giden döngüde belli olumlu niyetlerin hedefleridir. Çok teşekkür ederim güzel yorumun için.
SilŞu en son cümle beni benden aldı... Kuşlar özgürlüğün simgesi.. Onları kanatsız bırakmamak lazım..
YanıtlaSilBir insanın kısıtı özgürlüğünün araçları gittiğinde ortaya çıkıyor. Teşekkür ederim, sen daha iyi tanımladın.
SilYozlaşma, değerlerin yitmesi, çürüme zor anları getiriyor. Hala değerlere sahip ve sağduyu sahibi insanlar için hayat, iletişim zorlaşıyor.
YanıtlaSilÇok değerli bir yorum yaptınız. Tahammül sınırları kalktığından beri insanlar arası iletişim yok olmaya başladı. Artık herkes üst akıl olmaya başladı ki bu egonun sonu kötü. Çok teşekkür ederim yorumuz için.
Sil"Zihinler kirada, oksijenler hebada." diyesim geldi kusura bakma... ahaha.
YanıtlaSilSelamlar Atmaca,
benim de muhabbet kuşum var; ama kanatları olduğu halde öyle tam uçamıyor artık, bazen uçmak için kanatların olması da yetmiyor anlayacağın. Alakasızca anlık hüzünlendim.
Neyse,
bu parçalanışın içinde özgürlüğüne kavuşabilmen dileğiyle o zaman!
Notumsu: Yine alakasız bir şekilde karşılaştığım "atmaca" ismini görünce kuş familyası sempatisinden bir atladım bloga.
Haha bende 2 tane kanarya besliyorum onlarda da uçma sorunu var. Fakat atmaca iyi uçan kuş türüdür, avcıdır. Ancak burdaki organik düşünce de uçmayı unutturlan atmacanın insanlaştırılmaya çalışması ve cinnet haline atıfa yönelik. Çok teşekkür ederim çok değerli bir yorum yaptın.
Sil