Ben bir kimlik değilim,
Artık bu suret taşımaz beni,
Ruhsuzluğum beni buraya kadar taşıdı,
Artık geri bırakmaz,
Esaretim Atmaca'nın bakışlarında,
Kimsesiz kaldım; bu karanlık siyah odada...
***
İntihar edemeyecek kadar korkakken,
Artık bu suret taşımaz beni,
Ruhsuzluğum beni buraya kadar taşıdı,
Artık geri bırakmaz,
Esaretim Atmaca'nın bakışlarında,
Kimsesiz kaldım; bu karanlık siyah odada...
***
İntihar edemeyecek kadar korkakken,
İntihara sığınacak kadar cesur olmak,
Sevgiye bu kadar hasretken,
Sevgiliye bu kadar uzak olmak,
Nedensiz..
***
Elimde bu kadar sebep varken,
Yaşamayı ne diye anlamlaştırayım,
Elimde bu kadar ihmal varken,
Bir imtihana neden bende varım diyeyim,
İçim yanarken ne diye sevineyim,
Neyim ben,
Kimim...
Kimsesizim,
Bunca kilometrelik dünyada acıya denk gelen bedenim,
Kime kızmalıyım:
Kendime mi? Yaptıklarıma mı?
Bilemedim!
Zaten bilebilseydim, boğulmazdım.
Hayatıma giren insanların kötü sınavı iken ben,
Kaybetmezdim,
Kimsesizleşmezdim...
Kimdim, kimindim bilirdim...
Bu kadar anlamsız boğulmazdım...
***
Ölen hep bu kamufle duygular,
İnsanın hayat çeşmesinde,
Öldürülen hep iyilikler,
İnsanın bu cehennem çukurunda...
Sürekli aynı denizde yüzen ama bir türlü yüzmeyi beceremeyen kimse olarak...
Sürekli aynı denizde yüzen ama bir türlü yüzmeyi beceremeyen kimse olarak...
...Sevgiyle Kalın
Okuyorum, yorum yapmadan geçmek istemiyorum ama ne diyeceğimi de bilemiyorum... Ah be Ruhsuz! :(
YanıtlaSilSıkıntı yok sonuçta yazılar yorumlara açık yazılıyor yap sen yorumunu. Ben atlatıyorum galiba sadece birikmişleri yazıyorum. Birde blog özünde Ruhsuz.
Silhayatına giren insanların kötü sınavı ha :) tanıdığım en iyi dostlardan birisin ki senn :)
YanıtlaSilEvet, genelde şükür sebebiyim. :)
SilÇok teşekkür ederim. Blog yazmanın bana kazandırdığı en'lere girebilecek bir dostsun. Düşünceler karşılıklı, arzular şelale. :)
Çok karamsar gördüm ama seni :(
YanıtlaSilBu ara gitgelli bir hal içindeyim geçecek.
SilGit gellerin seni yıpratıyor olsada bizim okumamız için sana güzel şeyler yazma imkanı veriyor. Kalemine sağlık.
YanıtlaSilO kadar melankolik oldu ki derginin biri yazı istedi benden. Ben bu alanda sadece deneyim sunuyorum. Aslında kendimde olmadığını düşündüğüm şeyleri yaratabiliyor. Şu süreçte biraz fazla git gelim var. Deformasyonlarım çok fazla ama galiba benim kaynağım burası. Ya da benim rolüm burası.
SilÇok teşekküre ederim. Bu yorumu senden görmek mutlu etti beni.
Melankoli zamanı...
YanıtlaSilBazen bu da gerekli. :)
Ben de beklerim bloguma, sevgiler! :)
Melankoli yaşamak önemli bir acı olsa da, önemli dersler çıkarır.
SilUmarım tez zamanda, uğrayacağım.
Yorum yazayım dedim de nerden tutayım bilemedim:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim. İyice acıların çocuğuna doğru gidiyorum.
SilUmarım seni aydınlatacak ve seni çok seven biri karşına çıkar
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Bu temenniler herkes için olsun.
Sil