Yine dünyanın bir yeri yanıyor,
Metropol orası galiba,
Hani insanların biçimlendirdiği,
Doğa anaya sormadığı bir yer...
***
Aşkları sahicilikten uzak,
Kalp yangınları fabrika bacasından çıkan dumanlar kadar sahibi olmayan,
Yolları asfaltlanmış toprağı mantolanmış olan,
Binaları, toprakları makyajlandığı gibi,
İnsanları da makyajlanan,
Hayatı ışıltılı,
Hayalleri imkansız olan...
***
Anlamı bilinmeyen şiirselliğe boğulan,
Mazota, benzine şiir yazan,
Ağaç dallarını yakan,
Çocukları dijital olan,
Binaları on, yüz, bin katlı olan,
Sürekli yolculuklarla sürüklenen,
Güneşe selam vermeyen,
Ayı uğurlamayan...
***
Keşmekeşte ölen,
Mezarları mantolayan,
Işıltıyı yeşilde değil,
Telefon flaşında arayan,
Kendi dışına kinlenen,
Şehirleşen,
Köleliği derece sayıp,
Patronluğu hedefleyen...
***
***
 |
| Yine dünyanın bir yeri yanıyor... |
***
Yine dünyanın bir yeri yanıyor,
Doğa anadan koparılan,
Çitlerle çevrelenen,
Ve betonlaşmaya göz kırpan,
Yine gözler yaşlanıyor,
Toprağı sulamayan,
Betonları kurutan, yaşlarla...
...Ruhsuz Atamca
Sevgiyle Kalın...
Sarındık güya bembeyaz
YanıtlaSilKaranlık hayatın o perçemi
Ruhunun güzelliği kalemine vurmuş eline ruhuna sağlık
Teşekkür ederim. Şiirler bilinmeyen varlığına armağan olsun.
YanıtlaSilRuhsuz Atmaca, bence ruhun çok derin.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Mutlu oldum.
SilRuhunun derinliklerini çok güzel yansıtmışsın, emeğine sağlık.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim çok mutlu oldum.
Sil