Dalgası çok olur bu denizin,
Kıyıları yırtmaya niyeti çok olur bu denizin,
Kendi özgürlüğü için kara betonlarında yok olmayı ister,
Hırçınlığıdır,
Umarsızlığıdır,
Kayboluşudur bu çarpınmaların...
***
Bu bir rüya değil,
Her gün çarpıyorum karaya,
Kaybettiğimi gördükçe daha da çarpıyorum,
Karanın günşeten kaynamış betonuna,
Her gün çarpıyorum...
Buharlaşma uğruna,
Yok olma uğruna.
***
 |
| Acılarım yüreğimde ah'lar oluyor... |
***
Rüzgarı arkasına alan sefalatim,
Saf kalmayı beceremiyor,
İttiğim tüm gemiler,
Artık!
Yeniden açılmaya başlıyor...
Açılan her geçmiş,
Denizi kurutmaya başlıyor...
Damlalar eksiliyor,
Dalgalarım yavaşlıyor...
Kara daha da yakınlaşıyor.
Bedellerim bedenime ceza olarak geliyor.
Hırçınlığım ecelime zehir olarak geliyor.
Her bir fiil artık bir ah'ıma anlam oluyor...
Denizin ruhuna anlam oluyor,
Bedenim ah ederken,
Acılarım yüreğimde ah'lar oluyor...
...Ruhsuz Atmaca
Sevgiyle Kalın...
Kalemine sağlık
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilBelki kurtuluş kara'dadır.
YanıtlaSilBelki de. Kara bir sınırıdır sonu vardır. Sınırların olduğu yerde kurtuluşun sonsuzluğu biraz bahsi zor olabilir.
SilBedellerim bedenime ceza olarak geliyor. Çok iyi.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilAslında hiçbir şeyin faydası yok üç tarafı deniz dört tarafı acı dolu bir ülkede...
YanıtlaSilSınırların olduğu yerde sınırsızlık çok hoş bir söylem değil. Sabrı öyküleyen dünya da huzura güzellemeler atfetmek önemli değil.
SilÇok güzel bir şiir, emeğinize sağlık.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, çok mutlu oldum.
SilYazılarını bunu dinleyerek okumak cokcok iyi oluyor https://youtu.be/4v9_LsTSHls
YanıtlaSilBunu dinleyerek ya da bir şiir de önerebilirim. Öneri için teşekkür ederim.
Sil