Bir unutkanlık aldı beni,
Olmadık yere geliyor gitmeler,
Ne yapacağımı unutmamak için yazıyorum,
***
Bedenime peydah olmuş bir acı,
Şuursuzca öldürüyor beni,
Çok sever gibi,
Çok ister gibi...
Yutuyor kimliğimi,
Kör ediyor bütün iylikliklerimi...
***
 |
| Bir unutkanlık aldı beni ne yapacağımı unutuyorum... |
***
Ben sizin bildiğiniz sen olamadım,
Ben sizin söylediğiniz sen olamadım,
Ben sizin anlattığınız sen olamadım,
Ben sizin düşlediğiniz sen olamadım,
Ben sizin'lerin yarattığı sen olamadım...
***
Tükeniyorum,
Ne yapabileceğime dair hiçbir fikrim yok,
Ne yapmış kim mutlu olmuş bilemiyorum.
Kaybedilmiş derin sancılar üretiyor bedenim,
Bir unutkanlık aldı beni ne yapacağımı unutuyorum...
Kalemine sağlık
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilÇok güzeldi. Bende de zaman zaman oluyor o unutkanlık. :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
Silkalemine sağlık.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
Silkeyifle okudum teşekkürler ...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim çok mutlu oldum.
SilBelki de sen hiç sen olamadın ama unutkanlığın sana bunu da unutturdu ya da belki de sen hep sendin ama sonunda sen bile kim olduğunu unuttun... Nedense bu unutkanlıklardan bahsedince kafamda film senaryoları dönmeye başladı ahaha. Neyse efenim, unutkanlık bende de var maalesef deyip şiire geri döneyim ufaktan.
YanıtlaSilUnutmak güzel eylem ama yaşanmış bir şeyi unutmaya muhtaç etmek en elzem intihar gibi.
SilUnutmak ya da unutmamak. Üzerinde çok düşündüm bir zamanlar. Hiç unutmazken birden unutuverir oldum her bir şeyi. Çok düşünmemek gerekmiş galiba.
YanıtlaSilYine duruma karşı bir eylem geliştirmek güzel. Ben denedim ama yerli yersiz hatırlamalar üzüyor beni, bunu yenemedim.
Sil