Ten bu kadar yorulmuşken,
Ölümsüz olmayacak kadar yıpranmış bir ruh hali,
Bedeller ödemeye hazır değil,
Kimsessiz kalmış bu yek vücud...
Talihsizim,
Belki de biraz şansız...
Şansızlık demişken,
Var olanları yok eden bir deli cesareti,
Olana değer vermezken,
Olmayan nasıl anlam yükleyebilir,
Kaybolmuş,
Bir alo diyemeyecek kadar karışık,
Zihnin kör noktalarından kimliği belirsizler ateş ederken,
Nerden geldiği bilinmez kurşunlar buruşan ve sıskalaşan bedeni yok ediyor...
***
Hüzünlüyüm sana karşı,
Hep de hüzünlü kalacağım,
Yapmadıklarım hep bana pişmanlık olarak kalacak,
Hep emilecek gücüm,
Yok olana dek...
Göremedim sensizliği,
Kolay olur sandım,
Yanılmışım da diyemedim,
Gururdan mı?
Bence değil!
Söylersem üzüleceğimi biliyorum,
Bu yüzden kandırıyorum kimliğimi,
Bakarken zihnimden yok ettiğim anların,
Anılarınla birlikte şeytanım oldu...
Elim dön demeye elverirken,
Ne kalbim "hayırlarını" kaldıracak güçte,
Ne beynim sana yaptıklarımı anlatacak durumda...
Kaybettim biliyorum,
Kazanamayacağımı bildiğim savaşı,
Kendi elimle kaybettim.
Bir köşe başında,
Yığılana kadar,
Bir ruh olana kadar da kaybetmeye devam edeceğim...
Artık kaybedişime: "Bu benim hatam" demiyorum.
Artık bu kaybediş: "Benim eserim"...
...Ruhsuz Atmaca
Sevgiyle Kalın...
harika keyifle okudum..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilVurgularını düzgün, güzel okuyabilmeyi isterdim, eminim o zaman çok daha anlam kazanır.
YanıtlaSilAnladım. Bu şiiri bayağı önce yazmıştım. Bir sene falan oldu. Düzeltirsem o anki durumuma ihanet olur diye yeni anlam katmak istemedim.
SilÇok beğendim 🌼
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim çok mutlu oldum.
SilYüreğinize ve de kaleminize sağlık. Hüzün..." Ahde vefa bilenlerin alın ak'ı olsa gerek.
YanıtlaSilMinnettarım. :)
Sil