28.04.2020

Pandemi

Kim bilir ne zaman, nerede mutlu olmuştuk!
Neye gülmüştük,
Neye bunca sevinci harcamıştık,
Şimdi arar olduk...
***


Kapalı kaldığımız dört duvar,
Ulaşmanın hayaline özlemler duyarken,
Zamanın getirdiği hissizlik bizi yalnızlaştırıyor...
Özgülüğü alınan bir bedenin,
Yaşamaya olan umudu,
Gidenleri gördükçe daha da azalırken,
Ölmeyi bekleyen bedeni,
Yaşamayı o kadar deli istemeye başlıyor...
***
Gündüzler çuvallayınca gecelerin de anlamı değişti...

***
Gündüzlerin lanetine geceleri sığdırdık,
Geceleri gündüzlerin yaşattıklarına kutsallaştırdık...
Ama bu deli salgında,
Gündüzlerin beklettiği bedenler,
Gecelerin anlamlarına hasret kaldı...
Bir yatağın köşesinde,
ya da
Bir televizyonun önünde gecen zamanlar,
Gecelere anlam taşımamaya başladı...
Günün sağlığına olan şükür,
Yok olan bedenlere karşı korkular yayar oldu...
Oysa,
Geceler gündüzlerin kalabalığına ilaç denirdi,
Gündüzler çuvallayınca gecelerin de anlamı değişti...

...Ruhsuz Atmaca
Sevgiyle Kalın...


Twilight of the Gods


4 yorum:

Yorum Kuralları
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın.
*Yazının konusu dışında iletmek veya sormak istediğiniz bir şey varsa İletişim Formunu kullanın.

Reklam