Kaybedilene yazılan bir iki kelime, geleceğe bırakılan bir iki hüzün...
Gidene yazmak, dönmesine umulandan beri gelen kırıntılar gibi...
20.10.2021
2.09.2021
Çürüme
Kafamın içindeki her şeyi örtülü ödenekten alıyor,
Kaybedilişin bedenimden aldıklarına gülüyor,
Aldıkça doymuyor,
Kemirmeye başlıyor...
18.07.2021
Ruhsuz Atmaca 9 Yaşında
Ruhsuz Atmaca doğdu, büyüdü ve gidiyor. Tabi doğdu ve büyüdü kısmı kesin artık o yadsınamaz, gitme kısmı hala yönlerinin belirgin olmaması nedeniyle ani olacak. Evet 9. yıl bu sene dile kolay, zaman geçiyor ama benim için blog serüvenim tabi ağır geçiyor. Ama bu blog belki de benim öteki benliğim ve kaybettiğim kindar tarafım bunu biliyorum.
7.07.2021
Bilinmez
Bilinmez!
Kinin nerede kime uğrayacağı,
Bilinmez!
Yolu, yordamı olmayan sonsuzlukta,
Kimin dünyanda hiç olacağına duyulan öz saygı,
Bilinmez!
3.03.2021
8 Tane 3 Mart
Yine geldi Mart ayı,
Özledim gidişini,
Sevindim meleklerle oluşunu,
Gidişin anormalleştirdi hayatımı,
Gelmeyeceğini bilmek,
Gelemeyeceğini görmek üzücü...
16.02.2021
Kaybedilen...
Gidene yazdık bıraktıklarını,
Duymadığını bile bile,
Bizde kalanı ona anlatmaya,
Ona sunamadıklarımızı yaşatmaya adadık benliğimizi,
Gidene kadar bekledik,
Gittiği güne ekledik kayıp günün anılarını...
***
***
Sevmek köreliyor zamanla,
Birçok şeye harcanan onca zamanın bilinmeyen anlarında;
Aradığımız anlamın sonu hüsran olunca,
Kalan tüm gücü kaybediyor insan...
***
Anılara sığınmış bedenimiz,
Bilmem kaçıncı yılın, kaçıncı saatinde,
Yalnızlığa adadığı günlerinde kayboluyor,
Kendi evreninde bilemeden...
Oysa varlığına şükredeceği zamanların kayıp anlarında,
Bunca yalnızlığa adanan,
Bunca yalnızlığı güzelleyen bedeni,
Gidenin ardına yazdığı üç, beş kelimenin şiirselliğinde kayboluyor...
Bilemeden yaşananlar,
Bilmeden kaybedilenler,
Geceleri gündüz eden bedenin,
Kayıp anıları olarak;
Bir ömrü, bir ruha zindan ediyor...
...Ruhsuz Atmaca
[16.02.2021]
Sevgiyle Kalın...
