Bir sonum olması gerekiyordu,
Tanrı'yı beklemedim!
Bir sonum olması gerekiyordu,
Tanrı'yı beklemedim!
Her sene bir blog doğum günü yazısı yazıyorum, bu sene veda ve az hatırlatmalı tarzda bir yazı yazayım dedim. ( Geçen seneki yazı) Aslında nerden başlayacağımı tam bilemiyorum, bu yazıyı yazdığım şu gün 10 yıl önce DGS sınavı sonrası eve geldiğimde umutsuzluğum sonucunda bir ay boyunca defter kağıt her ne yer varsa yazdığım ve ismini bulamadığım Ruhsuz Atmaca'ya hayat vermiştim. Benim gibi hayatı kendi içinde yaşayan ve sosyal çevresi dar olan biri için bu eylem ilk başta belki de sadece maksimum bir ay sürecek olarak görünüyordu. Başlarım bir süre sonra sıkılırım ve biter. Ön lisans okuyan ve kendini geliştirme de noksan olan cahil de biriydim.
Yaşlandım daha yaşımı almadan,
Bedenimi salmadan,
Saçlarımı ağrıtmadan,
Kim olduğuma dair soruları yanıtlamadan...
Bunca insan arasında bana kalan bu mu diye düşünüyor insan,
Düşünüyor da bulamıyor,
Düşünüyor da bunalıyor insan,
Varlık ile yokluk arasında gidip gelen dalgalar,
Ansızın bir baş ağrısı,
Ağrıların meydan okuduğu ilaçlar...
Geçmeyen kaybediş hissi,
Unutmak isteyen kaybetmiş bir ruh sahibi...
Gözümün önünden kayıp gidenler,
Yaşanmamış gibi veda edenler,
Her şey eriyip gidiyor.
Zaman gibi...
Gelen gidiyor hayatta,
Hayat göçebe; bilmiyor fani,
Kalıyor istemsiz,
Kalıyor sevgisiz...
Rüyalarım çok karışık,
Hangi iklimin dönümünden kalma,
Hangi doğa olayın sonucunda anlamlandıramıyorum...
Umulmadık anın içerisinden,
Umuda dair olanı bulmaya çalışmak çok zor...
****
Foto: Gris oyunundan |
****
Senaryosunu belirleyemediğim,
Sadece başrol oyuncusu olarak katıldığım bu ortamda,
Tek bildiğim;
Ölmeye çalışsam da,
Ölemeyeceğim...
Ama uyandığımda kaybolacağım...
***
Benliğimin derinliğinde saklı,
Zihnin deli hevesi,
Kim olduğuma dair olana değil,
Kendi olmak istediğinin zevkini alırken,
Bana sunduğu sadece uyanmak...
...Ruhsuz Atmaca
Sevgiyle Kalın...
Yaş almış blogger olarak; emeklilik de bloggerlığa takılanlar olarak bir dernek kurma amacım zamanla oluşmaya başladı. Her ne kadar burayı ...