Dünya Malı Dünyada Kalır...

Dünya malı dünyada kalır, ama dünyadaki insanlar öyle düşünmezlar. Onlar o mallara taparlar. Kişisel giderlerin dışında,elde etme eylemi arttıkça insan daha da açlaşır. Güç denen kavram zamanla zihninde canlanır. Paylaşımcılık eylemi kendini yok eder. Ve egolar devreye gider. Egoların girmesiyle "rakipleri yok et", "onların elindekileri al"gibi düşünceler ortaya çıkar. Herhalde bunun sonucuda tekelleşme olur.
Tekelleşmeyi yarattıktan sonra kendisine tapacak bir topluluk yaratmak kalır; o da kolay nasıl olsa para ve güç onda onu da kısa sürede elde eder. Ama bunları yaparken hiç bir şekilde kendi dünyasında değildir. Zamanın ve aç gözülülüğün getirdiği bir eylemin dönüşmüdür bu. Sadece kendine yetecek kadarıyla ya da biraz daha fazlasıyla yetinmeyi bilmeyen insan zamanla duygularından arınmış bir canavara dönüşür.

Tabi ki hırs iyidir, bir yerlere de gelmek ama burada önemli olan hırsını nasıl kullandığındır. Elde etme arzusu, yok etme arzusuyla birleşmemelidir. Birleşirse düşmanlık denen olgu ortaya çıkar. Ve bu çözülemeyen bir yöne doğru gider. İnsan bir takım şeyleri elde ederkende hırsına yenik düşer. Hırs onun akıl dünyasına giren bir şeytandır. Sürekli ona :

-Daha çok,daha çok,çok fazla diye fısıldar. Bir nevi hipnoz yapar. Ve onu zamanla kral yapar. Yok eder,yıkar, eski güzel dünyasındaki güzel ve anlamlı şeyleri kayberder, ama elde edemeyeceği şeyleri yaşar.Sonrada her zamanki klişeyi yaşar. "Benim bu yeni dünyamda bir şey eksik..."

Aslında eksik olan bir şey yoktur, birçok şey vardır. Bu sözü söylediğinde hırsının esaretinden kurtulmuştur. Bulunduğu ortam ona yabancıdır. Herhalde şöyle bir şey söylesem komik olur.

Adam rüyadan uyanır. Hırsının onu getirdiği en doruk noktadadır. Ama o farkında değildir ve şöyle bir şey söyler:

-Çocuklar nerde? Hanım nerdesin? Ne zaman geldik buraya...

Böyle söylemesi komik olur herhalde.  Çok kısa zamanda çok yol kat etmek iyi bir şey ama bunun bir planı olmalıdır ve elde etmek istediğinin önemi olmalıdır.Günümüzde insanlar çoğu elde etmek istediğini planlı bir şekilde değilde, kısa yoldan ve en ahlaksızca şekilde elde etmeye çalışıyor. Ve bunu elde ederken ona tapıyor. Sonra elde etme eylemi bittikten sonra onun ne kadar değersiz olduğunu görüp,"Keşke eski hayatım olsaydı"diyorlar. Çünkü ne kadar kısa yoldan elde etsede belli bir miktarda yıpranıyolar. Kaybettiklerini söylemiyorum bile.

Ve genelde pişmanlıklarının bir özetide başta söylediğim cümle oluyor:"Dünya malı, dünyada kalır".